Αγαπημένα ποιήματα ή αποσπάσματα από πεζά που μας συγκινούν.

Και αυτά είναι λίγα...

πολυ καλο...μπραβο

24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1945

Η πιο ωραία θάλασσα:

αυτή που ακόμα δεν ταξιδέψαμε.

Το πιο ωραίο παιδί:

ακόμα δε μεγάλωσε.

Οι πιο ωραίες μέρες μας:

αυτές που ακόμα δε ζήσαμε.

Κι ο πιο ωραίος λόγος που θέλω να σου πω:

αυτός που ακόμα δε σου είπα.

Το παραπάνω ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ

είναι από τα ποιήματα των 9 & 10 μ.μ

που έγραψε στη φυλακή στις 24 του Σεπτέμβρη

όπως λέει και ο τίτλος .

Ο Ναζίμ μπορεί και γράφει

αυτούς τους υπέροχους στίχους

που ξεχειλίζουν ελπίδα έχοντας ήδη 8 χρόνια στη φυλακή,

όπως και ο ίδιος γράφει μια μέρα μετά :

25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1945

Εννιά η ώρα.

Στην αυλή χτύπησε το καμπανάκι,

κλείνουν όπου να 'ναι τα κελιά.

Η φυλακή κράτησε κάπως παραπάνω αυτή τη φορά :

8 χρόνια.

Να ζεις, είναι μια υπόθεση γεμάτη ελπίδα, αγαπημένη μου,

να ζεις,

είναι μια υπόθεση σοβαρή, όπως και το να σ' αγαπώ.

Αμέσως μετά και στο ποίημα της επομένης ημέρας γράφει :

Το χειρότερο είναι

να κουβαλάει ο άνθρωπος τη φυλακή μέσα του .

Υποκλίνομαι στην ονειροπόλα Κινεζούλα !!!!!!!!!!!

Άλλη μια πρόταση που έχω να σας κάνω για τα Χριστουγεννιάτικα δώρα σε φίλους αλλά και στον εαυτό σας!

Μια τοιχογραφία της Νάπολης που περιγράφει απ'έξω την Καμόρρα, δηλαδή την Ιταλική Μαφία, το οργανωμένο έγκλημα, τις φατρίες και όλα αυτά που έχουμε δει στις χολυγουντιανές ταινίες χωρίς την ωραιοποίηση όμως του φακού ενός διάσημου σκηνοθέτη!
Συναρπαστικό!!!