ΤΡΑΧΑΝΑΣ...από σπίτι...

Μιά φορά κι ένα καιρό,πολλά χρόνια πριν,ήταν ένα κοριτσάκι που όταν πήγαινε τέτοια εποχή στο πατρικό το σπίτι,στη Λαμία, έβλεπε τη γιαγιά του να ανασκουμπώνεται στη κουζίνα ...κατσαρόλες,κουτάλες , σεντόνια,μαξιλαροθήκες και κρεββάτια,επιστρατεύονταν και όλοι ξέραμε ότι ειχε έρθει η ώρα του τραχανά και της χυλοπίτας...όλοι ξέραμε ότι η γιαγιά,θα γέμιζε τις μαξιλαροθήκες με τα κεντίδια και κάθε κλωνάρι της οικογένειας θα είχε το δικό του μερτικό,εφόδιο στο χειμώνα που έμπαινε...

ΥΛΙΚΑ

-5 κιλά γάλα πρόβειο...
-2 κιλά σταρένιο (πλιγούρι)
-1 κιλό σιμιγδάλι χοντρό
- αλάτι
- σίτα(κόσκινο με χοντρές τρύπες)

...αν δεν θέλετε να βάλετε σταρένιο,βάλτε 3 κιλά σιμιγδάλι...( εγώ βάζω και τα δύο,η γεύση ειναι πιό γεμάτη,πιό παραδοσιακή..)


ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Βράζουμε το γάλα σε μεγάλη κατσαρόλα και του προσθέτουμε το σταρένιο και το σιμιγδάλι,ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα..

Βάζουμε και το αλάτι...

Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και σκεπάζουμε την κατσαρόλα με βρεγμένο πανί...

Μόλις κρυώσει...το τσιμπάμε..Πέρνουμε δηλ."τσιμπιές" μεγάλες από το μείγμα , τις απλώνουμε επάνω σε ένα καθαρό σεντόνι και αφήνουμε να ψιλοξεραθούν για μερικές ώρες...(..αν το αφήσουμε για την άλλη μέρα,ο τραχανάς μας θα είναι κάπως ξυνός..)

Αφού ξεραθούν οι τσιμπιές μας,οπλιζόμαστε με υπομονή και αρχίζουμε να τις τρίβουμε στη σίτα...
Απλώνουμε πάλι τον τριμμένο τραχανά στο σεντόνι μας και τον αφήνουμε να στεγνώσει τελείως...
Τον διατηρούμε σε μαξιλαροθήκη,έτσι ώστε να μη πάρει υγρασία και χαλάσει..

TIPS:Μιά συμβουλή για όσες τυχερές μπορούν να βρούν γάλα
πρόβειο,κατευθείαν από μαντρί ή βοσκό...
Το πρόβλημα σε αυτό το κατά τα άλλα αγνό γάλα που δεν έχει υποστεί επεξεργασία,είναι ο κίνδυνος μεληταίου πυρετού...
Οταν το γάλα φτάσει σε σημείο βρασμού..φουσκώνει...κι έτσι δεν μπορούμε να το βράσουμε σε μεγαλύτερη θερμοκρασία ώστε να είμαστε σίγουροι ότι κάθε ανθεκτκό μικρόβιο έχει καταστραφεί..
..τι κάνουμε...
...πέρνουμε ένα άδειο κουτί από γάλα εβαπορέ,αφαιρούμε την ετικέτα,το πλένουμε πολύ καλά , του ανοίγουμε τρύπες και από τις δύο πλευρές...και το βάζουμε να βράσει μαζί με το γάλα..
Η ανακύκλωση που γίνεται από τις τρύπες,δεν αφήνει το γάλα να φουσκώσει και να χυθεί,συνεπώς η θερμοκρασία που αναπτύσσεται είναι μεγάλη και τα μικρόβια δεν αντέχουν..
(...το κόλπο μου το ειπε ο κτηνίατρος της περιοχής που προμηθεύομαι το πρόβειο γάλα από το μαντρί..)

Αλλο κολπάκι για όσες δεν έχουν καμία διάθεση να κατακόψουν τα ωραία τους χεράκια τρίβοντας στη σίτα...
Τρίψτε τον στο μούλτι..
Θα είναι το ίδιο νόστιμος...απλά πιο "λεπτός",χωρίς εκείνα τα μικρά κομματάκια,που εμένα μου αρέσουν πολύ...

Και τέλος,αν δεν έχετε σκοπό να πετάξετε τον άντρα σας ή τα παιδιά σας από τα κρεββάτια τους για να απλώσετε τραχανά...
...βάλτε τον τριμμένο τραχανά σε ταψί και στεγνώστε τον στο φούρνο για λίγα λεπτά..

Αυτά...και εν αναμονή των κρύων ημερών και νυκτών του χειμώνα για να τον απολαύσουμε..

Συγχαρητήρια Βιβή. Έμεινα άφωνη. Μπράβο σου που κρατάς την παράδοση της γιαγιάς και μπράβο για την υπομονή και τον κόπο σου!

Σοφάκι μου,η γιαγιά είναι η ρίζα...τόσες θύμησες από μυρωδιές και γεύσεις που πολλές φορές δεν θέλω να τις χάσω και ακολουθώ τον δικό της δρόμο..το δύσκολο..(άλλες πάλι,κόβω δρόμο,γιατί δουλεύουμε κιόλας..) αει στην ευχή..και δεν τα μπορώ τα συγκινητικά...

Πωπω τι μου θύμισες..η γιαγιά μου έφτιαχνε κι εκείνη κάθε καλοκαίρι τραχανά ακολουθώντας πάνω κάτω αυτή τη διαδικασία. Κι εκείνη το γάλα από μαντρί το έπαιρνε. Για να πω την αλήθεια δε θυμάμαι ακριβώς τη διαδικασία με τα υλικά παρά μόνο ότι τον απλώναμε σε σεντόνια να στεγνώσει και μετά το τρίψιμο στη σίτα. Και κοίτα σύμπτωση σήμερα σκεφτόμουν να ζητήσω τη συνταγή από τη μητέρα μου και να σας τη βάλω. Θα μάθω όμως και θα σας πω αν είναι ίδια ή έχουμε διαφορές. Σε ευχαριστώ

Ρώτησέ τη Ρενάκι...και γω θέλω να μάθω άλλες εκδοχές..

και κοίτα..στη σίτα.....μην ακούσω το μούλτι

θυμάσαι τότε που τον φτιάξαμε στο Δήλεσι??? απαπαπαπαπα..... ευτυχώς που είχαμε σίτες στα παράθυρα για να ξυλώνουμε...

Κι εμείς φτιάχνουμε τραχανά αλλά αφήνουμε το γάλα και ξινίζει μια μέρα ή το ανακατεύουμε με γιαούρτι για να φτιάξουμε ξινό τραχανά και πάντα τον Ιούλιο που έχει ζέστη για να στεγνώσει στα σίγουρα. 'Οσο για τον μελιταίο στον τραχανά και στις χυλοπίτες δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί αφ'ενός δεν τα καταναλώνουμε άμεσα και αφ'ετέρου τα βράζουμε πριν τα φάμε.

Μπράβο Βιβή. Από τα αγαπημενα μου φαγητά και με επίσης πολλές αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια.