ΚΕΡΑΣΙΑ

Όπου ακούς πολλά κεράσια... κράτα και μεγάλο καλάθι! Αντιστρέφοντας τη λαϊκή παροιμία δίνουν στον οργανισμό ποικιλία θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων ικανά να συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του, στην πρόληψη και άλλοτε στη θεραπεία πολλών νοσημάτων και εκφυλιστικών παθήσεων.Τα κεράσια έχουν ως πιθανό τόπο καταγωγής, μια μικρή πόλη της Μικράς Ασίας, την Κερασούντα, από όπου πιστεύεται ότι πήραν και το όνομα τους. Έπειτα έφτασαν στην Ιταλία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Στην Ελλάδα παράγονται στην Πιερία, την Έδεσσα, τη Ροδόπη, τα Γρεβενά, και σε άλλα μέρη της βόρειας Ελλάδας ενώ θεωρούνται εξαιρετικής ποιότητας.

Πιο συγκεκριμένα, η χώρα μας κατέχει την 10η θέση στον κόσμο σε παραγωγή κερασιών με 43,000 τόνους το χρόνο. Τέλος, η κερασιά ανήκει στο γένος προύνος, στην οικογένεια ροδίδες, στην τάξη ροδώδη και είναι αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό. Έχει πολλές ποικιλίες, οι πιο γνωστές είναι η κερασιά Ρουπκόβου, η πετροκερασιά, η Ναπολέων και η κερασιά βοδενών, οι οποίες προέρχονται από την αγριοκερασιά.

Το κεράσι περιέχει αρκετά μεταλλικά άλατα, φυτικές ίνες και ελαγικό οξύ. Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C, βιταμίνη B, σε κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό. Ένα κεράσι αποδίδει 4 θερμίδες.

Μία μερίδα, αντιστοιχεί σε 12 μεγάλα κεράσια και μας προσφέρει:

Τα κεράσια, είναι γνωστά από αρχαιοτάτων χρόνων, και συγκεκριμένα, ο πατέρας της Βοτανολογίας ''Θεόφραστος'' (300 π.Χ.), ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε στις ευεγερτικές τους ιδιότητες.

Τα κεράσια είναι πλούσια σε φυτοστερόλες, που ανήκουν στην ομάδα των στερολών και αποτελούν φυσικά συστατικά των φυτών. Είναι ουσίες που δεν αποδίδουν ενέργεια κι έτσι δεν συνεισφέρουν στη θερμιδική πρόσληψη του οργανισμού.

Είναι καλή πηγή βιταμινών και ιχνοστοιχείων (βιταμίνες Α & C, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο).
Περιέχουν φυτικές ίνες, και βοηθούν στην καλή ρύθμιση του εντέρου.
Είναι πηγή ανθοκυανίνης, που συμβάλλει στη μείωση των καρδιαγγειακών νοσημάτων, ενώ συγχρόνως, μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου σε ασθενείς με διαβήτη, αυξάνοντας την παραγωγή ινσουλίνης.
Περιέχουν ελαγικό οξύ, και σημαντικά φλαβονοειδή (isoqueritrin και queritrin), που λειτουργούν ως ασπίδες προστασίας κατά των καρκινογόνων.
Περιέχουν μελατονίνη, μία φυσική ορμόνη, που εκτός από αντιοξειδωτικές ιδιότητες, συμβάλει και στην καταπολέμηση της αϋπνίας.

Πολλές όμως έρευνες έχουν δείξει ότι η πρόσληψη επαρκών ποσοτήτων φυτοστερολών οδηγεί στη μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερόλης στο αίμα. Αυτό συμβαίνει είτε με τη μείωση της εντερικής απορρόφησης της χοληστερόλης που προσλαμβάνεται από την τροφή είτε με αλλαγές στον μεταβολισμό της χοληστερόλης στα εντερικά κύτταρα.

Αυξάνουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού προς τις ασθένειες ενώ διαθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες, ενάντια σε φλεγμονές και λοιμώξεις (J Nutr. 2006). Μία έρευνα σχετικά με τη θεραπευτική αξία των κερασιών υποστηρίζει ότι ο χυμός τους αποτελεί ένα ισχυρό αντιβακτηριακό παράγοντα ενάντια στην τερηδόνα των δοντιών.

Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι ο χυμός κερασιών καταστέλλει κατά 89% τη δραστηριότητα των ενζύμων εκείνων που οδηγούν στο σχηματισμό πλάκας, δηλαδή, το αρχικό σύμπτωμα της τερηδόνας.

Άλλη μια σημαντική δράση των κερασιών είναι η εξής: Μειώνουν αισθητά την πνευματική κόπωση, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τους μαθητές σε περιόδους εξετάσεων, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, όπου υπάρχουν σε αφθονία. Αντίστοιχη δράση έχουν και στη σωματική κόπωση κυρίως λόγω της τέφρας των μεταλλικών αλάτων που περίεχουν, αυξάνοντας τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού.

Τα κεράσια γενικά έχουν γεύση γλυκιά, όξινη και στυφή και έχουν θερμαντική δράση στον οργανισμό. Ενδείκνυνται στην αναιμία, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σίδηρο καθώς προάγουν την αιμοποίηση. Επίσης, είναι πολύτιμα και σε αυτούς που παρακολουθούν μια δίαιτα αδυνατίσματος, γιατί οι υδατάνθρακες, που περιέχουν, ικανοποιούν την αίσθηση του γλυκού, χωρίς να προσδίδουν πολλές θερμίδες.

Ταυτόχρονα, δρουν αποτοξινωτικά, για το ήπαρ, τη χολή, τους αδένες και γενικότερα τον οργανισμό. Ακόμη, ευνοούν την καλή λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, ενώ είναι διουρητικά και χωνευτικά. Πολλοί μάλιστα συνηθίζουν να κρατάνε τα κοτσάνια των κερασιών και να τα χρησιμοποιούν το χειμώνα για την παρασκευή διουρητικών ροφημάτων.

Επίσης, ευνοούν την καλή λειτουργικότητα του εντέρου, ενώ δρουν ως καθαρτικά και ως υπακτικά, κυρίως λόγω των φυτικών ινών και των οργανικών οξέων, που περιέχουν. Επιπρόσθετα, λόγω των μεταλλικών αλάτων και ιχνοστοιχείων, που περιέχουν, δρουν, ανακουφιστικά, σε ρευματικούς πόνους και την ουρική αρθρίτιδα (J Nutr. 2003).

Τέλος, τα κεράσια είναι ιδιαίτερα πλούσια σε κάποιες φυτικές χημικές ουσίες που ονομάζονται ανθοκυανίνες οι οποίες τους δίνουν και το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Μια πρώτη δράση των ανθοκυανίδων είναι η εξουδετέρωση καρκινογόνων ουσιών.

Επίσης, σε άλλες μελέτες (University of Michigan) βρέθηκε ότι αυξάνουν κατά 50% την παραγωγή ινσουλίνης από τα κύτταρα του παγκρέατος. Επομένως η κατανάλωση κερασιών πιθανόν να βοηθά εκτός από την πρόληψη του καρκίνου και στην πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη. Πιο συγκεκριμένα, οι ανθοκυανίνες, λόγω αυξημένης έκκρισης ινσουλίνης θα μπορούσαν να προδίδουν ένα καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο αποτρέποντας την υπερ- ή υπό-γλυκαιμία και κατά συνέπεια το διαβήτη.

Έχουν σχήμα σφαιρικό και η φλούδα τους είναι λεία και γυαλιστερή. Είναι μικρά σε μέγεθος και το χρώμα τους είναι διαφορετικό ανάλογα με την ποικιλία. Αναζητήστε κεράσια τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα.

Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Για να κρατήσετε τα κεράσια φρέσκα τοποθετήστε τα στη συντήρηση του ψυγείου. Η συντήρηση έχει περισσότερη υγρασία από το υπόλοιπο ψυγείο και θα βοηθήσει τα κεράσια να διατηρηθούν φρέσκα για μεγαλύτερο χρόνο. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό.

Προτεινόμενος τρόπος συντήρησης

Γνωρίζουμε ότι κατά την περίοδο της ωρίμανσης αυξάνονται οι υδατάνθρακες μέσα στο φρούτο από 7% έως 10% στο 16% με 18% ενώ συγχρόνως μειώνεται η περιεκτικότητά του σε νερό. To κεράσι ευτυχώς κατάφερε να γλιτώσει από τα βιολογικά βελτιωτικά και χημικά και να παραμείνει πιστό στην φυσική του πορεία: να ωριμάζει, δηλαδή μόνο το καλοκαίρι, επιτρέποντας να το δοκιμάζουμε μόνο μερικές εβδομάδες ετησίως.

Προτεινόμενος τρόπος μαγειρέματος

Τα κεράσια τρώγονται κυρίως σαν φρέσκα φρούτα. Υπάρχουν και κονσερβοποιημένα, και χρησιμοποιούνται για την κατασκευή γλυκών, ενώ συνδυάζονται ωραία σε γλυκά τύπου τούρτας και τάρτας. Χρησιμοποιούνται επίσης, ως γλυκά του κουταλιού τα οποία γίνονται από όλες τις ποικιλίες. Τα κουκούτσια, χρησιμοποιούνται για να δίνουν άρωμα στο ‘μπράντυ’. Τέλος, από τα μαύρα πικρά κεράσια απολαμβάνουμε το Kirsch, το Cherry Brandy, και διάφορα άλλα ποτά.